blownadj.吹制的;膨胀的;喘气的;盛开的动词blow的过去分词.
blown.打击;殴打;吹v.吹;风吹;擤(鼻子);(保险丝)熔断;<口>浪费(机会)
blow-timen.吹风时间
blowzy hair蓬乱的头发
blow-test冲击试验
blow a horn吹号角
blowability吹成性
blowing off吹散
blown-ups溃变
blow a fire把火炊旺,煽动; 挑唆
blow of gas瓦斯喷出
blown glass吹制的玻璃制品